Psychotesty dla kierowców rozpoczynają się od uruchomienia procesu rejestracyjnego badanego i od przeprowadzenia wywiadu, podczas którego sprawdza się m.in. zborność tożsamości osoby badanej, oraz to, czy przeprowadzenie badania jest możliwe ze względu na samopoczucie osoby badanej i stan jej zdrowia. Osoba badana jest wówczas informowana o całym procesie psychotestów, dzięki czemu można miękkimi sposobami wprowadzić badanego w obszar testów.

BADANIE PSYCHLOGICZNE kierowcy to dwie części:

I część to badani z wykorzystaniem kwestionariuszy

Celem pierwszej części testu jest określanie intelektualnej sprawności, procesów poznawczych (badania pamięci, spostrzegania, uwagi) oraz cech osobowości, tj. dojrzałości społecznej (zdolność pojmowania norm, poziom samokontroli i przystosowania) oraz badania dojrzałości emocjonalnej (radzenia sobie w sytuacjach trudnych, wykazywany poziom zrównoważenia emocjonalnego i jego wpływ na ryzyko dezorganizacji psychicznej).

Badanie polega na wypełnianiu kwestionariusza w formie arkuszu z zadaniami pytającymi i sprawdzającymi.

II część stanowią testy aparatami psychotechnicznymi.

W tej części oceniana jest sprawność psychomotoryczna kierowcy, tj. sprawdzian szybkości i adekwatności reakcji oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Badany opierają się na mierniku czasu reakcji, aparacie krzyżowym, stereometrze i aparacie Piórkowskiego.